Okay, en dan heb je een naam...

Mooi. Het idee is er. De naam is er. Wat nu? Zoals elke 'createur' weet is het bedenken van ideeën niet het moeilijkste. Het begin eigenlijk pas daarna. Dat goede idee in praktijk brengen. En het dan steeds beter maken. Tot het helemaal is uitgekristalliseerd. 
Ik werk het plan voor Reclame maken voor jezelf uit en bespreek het met R. Het idee is om dit met de jongeren in de jeugdinstelling te gaan doen en hen zo te handvatten te geven om op een positieve manier naar zichzelf te kijken. R. vindt het een topidee en belooft om in de organisatie te gaan bespreken hoe en waar dit een plek kan krijgen. Na korte tijd komt hij met een voorstel: Het lijkt hen het best om Reclame maken voor jezelf een plekje te geven in het programma van de interne school. 
Zo raak ik in gesprek met de schooldirecteur van de instelling. Je moet je voorstellen dat dit niet zomaar een school is. Het is vervolgonderwijs, maar dan op alle niveaus- van vmbo-kade tot en met havo/vwo. In kleine groepen. Ik krijg na een aantal gesprekken en een halve dag meelopen diep respect voor de professionals die hier lesgeven. Wat een betrokkenheid. Wat een inzicht. Wat een observatievermogen. En bovenal wat fantastisch en bewonderenswaardig moedig om met deze jongeren - ieder op zijn eigen manier - vooruitgang te boeken.
Jammer genoeg lukt het niet om op de interne school te starten met Reclame maken voor jezelf. Het blijkt te ingewikkeld om het in te passen in het lesrooster. Balen. Maar ondertussen ben ik, geraakt door wat er in de instelling gebeurt en daardoor geïnspireerd, wat gaan rondneuzen op het internet. En daar stuit ik op iets wat mij direct aanspreekt. Wat zeg ik, waarvan ik denk: hier moet ik meteen iets mee. Wat dat is? Vertel ik binnenkort.